Zabiegi o utworzenie w Krakowie studiów weterynaryjnych trwały wiele lat i w tym czasie często pytano, dlaczego w Krakowie nie można studiować tego kierunku, który ma podstawowe znaczenie, nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale nade wszystko ludzi – tak początki tej inicjatywy wspominał prof. dr hab. inż. Janusz Żmija – Rektor Uniwersytetu Rolniczego (2005-2012).
Upór i determinacja, z jaką działali byli rektorzy UJ prof. Karol Musioł oraz UR prof. Janusz Żmija, żeby przezwyciężyć trudności są godne podziwu – powiedział obecny Rektor UR prof. dr hab. inż. Włodzimierz Sady. Dzięki temu uporowi 8 czerwca 2010 r. na mocy porozumienia, pomiędzy Uniwersytetem Jagiellońskim a Uniwersytetem Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, utworzono Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR. Tym sposobem Kraków stał się 6 miastem w Polsce, gdzie kształceni są lekarze weterynarii.
W kolejnych latach Kolegium Rektorów UJ-UR powołało Tymczasową Radę Kierunku, a następnie Radę Programową UCMW UJ-UR, którą tworzy Kadra Profesorska zarówno Uniwersytetu Jagiellońskiego jak i Uniwersytetu Rolniczego.
1 lutego 2012 r., na podstawie wspomnianego już porozumienia z 8 czerwca 2010 r., Kolegium Rektorów podpisało porozumienie w sprawie prowadzenia przez Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR jednolitych studiów magisterskich na Kierunku Weterynaria.Na mocy tego porozumienia Uniwersytet Jagielloński, za pośrednictwem systemu ERK, rozpoczął rekrutację. O jedno miejsce ubiegało się niemal 16 kandydatów. Na pierwszy rok studiów przyjęto 58 osób.
Uroczysta inauguracja odbyła się w auli Collegium Maius 4 października 2012 roku.
Misja i strategia Kierunku
Misja i strategia Kierunku
Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie jest Uczelnią, która w poszanowaniu tradycji pozostaje otwarta na dynamiczne zmiany społeczno-gospodarcze i wytycza nowe kierunki w kształceniu przyszłych kadr zawodowych i naukowych. Uwarunkowania społeczno-ekonomiczne oraz potrzeby i oczekiwania społeczności lokalnych, szczególnie w zakresie zdrowia i nierozerwalnie z nim związanego bezpieczeństwa żywności, wskazuje na potrzebę zorganizowania na terenie Polski południowej kształcenia uniwersyteckiego w zakresie weterynarii.
Uczelnia zasięgiem swojego oddziaływania obejmuje w szczególności region Polski południowej, specyficzny pod względem demograficznym i środowiskowym oraz struktury gospodarczej, agrarnej i leśnej. W swojej misji stawia na sprostanie wyzwaniom współczesności, a szczególnie postępującej globalizacji gospodarki oraz przestrzeni edukacyjnej i badawczej. Swój potencjał wykorzystuje w celu kształcenia studentów na wszystkich poziomach studiów uniwersyteckich, uwzględniając najważniejsze sfery działalności specjalistycznej w sektorach rolnym, leśnym i żywnościowym. Jest to jedna z odpowiedzi na dynamicznie zmieniające się uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, a także potrzeby i oczekiwania społeczności lokalnych, odnoszące się do zdrowej i bezpiecznej żywności oraz ochrony i kształtowania środowiska. Konieczność sprostania wyzwaniom współczesności, a szczególnie postępującej globalizacji gospodarki, która poza wymiernymi skutkami ekonomicznymi niesie ze sobą liczne zagrożenia środowiskowe, a w ślad za tym ogromne ryzyko dla zdrowia zwierząt i ludzi, co jest ogromnym wyzwaniem dla współczesnej nauki. Coraz częściej źródłem problemów są choroby zwierząt oraz niedoskonałość systemu wykrywania zagrożeń i zapobiegania tym chorobom, czy też niedoskonałość systemu produkcji i higieny żywności. Monitorowanie całego łańcucha żywnościowego nie jest możliwe bez prowadzenia kompleksowych badań z zakresu nauk medycznych i rolniczych oraz udziału w tych badaniach lekarzy weterynarii. Ważnym staje się, aby wyniki tych badań były upowszechniane w systemie kształcenia przyszłych lekarzy weterynarii i wdrażane do praktyki weterynaryjnej. Ważną rolę mają do odegrania w tym zakresie interesariusze wewnętrzni, jak również zewnętrzni – potencjalni przyszli pracodawcy, którzy pośrednio uczestniczą w procesie opracowywania koncepcji kształcenia i jego udoskonalania.
W tak określonej przestrzeni edukacyjnej i badawczej systemowym rozwiązaniem odpowiadającym na te wyzwania było utworzenie kierunku studiów weterynaria o profilu praktycznym, gdyż Uczelnia zdobyła już doświadczenie naukowo-dydaktyczne w tym zakresie, oraz posiada odpowiednie zaplecze laboratoryjne i badawcze. Ważnym aspektem w rozwoju Uczelni, wpisującym się w kształcenie lekarzy weterynarii na profilu praktycznym jest współdziałanie poprzez zespolenie grup naukowo- badawczych i dydaktycznych nauczycieli akademickich Uczelni, posiadających dorobek naukowy i doświadczenie zawodowe w zakresie nauk rolniczych, w tym w dyscyplinie nauk weterynaryjnych, z nauczycielami akademickimi zatrudnionymi w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, posiadajacych dorobek naukowy i zawodowy w dziedzinie nauk medycznych i o zdrowiu oraz nauk podstawowych z praktykującymi lekarzami weterynarii. W ten sposób możliwe jest wspólne kształcenie w oparciu o najnowsze osiągnięcia, głównie z zakresu nauk o produkcji zwierzęcej i nauk weterynaryjnych z osiągnięciami nauk medycznych i nauk o zdrowiu, w konfrontacji z potrzebami zawodu lekarza weterynarii. W tym kontekście, nie bez znaczenia pozostaje zagrożenie przenoszenia czynników chorobotwórczych przez zwierzęta nieudomowione i wolnożyjące. Do identyfikacji i oceny skali takich zagrożeń niezbędne są umiejętności z zakresu nauk podstawowych, których zasadniczym celem jest ciągłe doskonalenie stosowanych metod i technik laboratoryjnych. Dlatego w tym zakresie nauki podstawowe znacząco wyprzedzają nauki stosowane; ich współdziałanie może przyspieszyć tempo wprowadzania innowacji naukowych do praktyki.
W strategii rozwoju Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie nadrzędnym celem jest zapewnienie prowadzenia badań na najwyższym światowym poziomie i stworzenie przyjaznych warunków do realizacji działań, poprzez wdrażanie kompleksowej polityki kadrowej, w tym szczególne wsparcie osób młodych. Wyjątkowe miejsce w strategii zajmuje dążenie do uzyskania najwyższej jakości kształcenia, nie tylko poprzez odpowiednie nauczanie, ale też poprzez dbałość o wyjątkową jakość usług dydaktycznych i prowadzenie innowacyjnych badań w wielu dziedzinach wpisujących się w interdyscyplinarne kierunki badań naukowych, nakreślone w dokumentach strategicznych na poziomie regionalnym, krajowym i globalnym. W tych opracowaniach zagadnienia bezpieczeństwa i jakości żywności oraz bezpieczeństwa zdrowotnego są zaliczane do priorytetowych. Dlatego na potrzeby realizacji przyjętej strategii, w ciągu ostatniego 5-lecia zostały oddane do użytku: kompleks badawczy Ośrodka Medycyny Eksperymentalnej i Innowacyjnej na Bielanach, budynek Patomorfologii w Rząsce, z koniecznym do jego funkcjonowania zapleczem badawczym i laboratoryjnym oraz Przychodnia Weterynaryjna UNIWERSYTECKA w Przegorzałach. Ukierunkowanym remontom poddano stacje doświadczalne na Bielanach, w Mydlnikach i Przegorzałach oraz Centrum Badawcze i Edukacyjne w Rząsce, gdzie utrzymywane są zwierzęta. Dla potrzeb anatomii zaadoptowano budynek, wykorzystywany wcześniej do prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego. W trakcie realizacji jest budowa Kliniki dla małych zwierząt w Rząsce.
Doświadczenie pokazuje, iż aby osiągnąć najwyższą jakość nauczania, należy także podejmować współpracę z podmiotami społecznymi i gospodarczymi oraz jednostkami administracji państwowej i samorządowej. Jednak przede wszystkim należy podejmować współpracę z innymi uczelniami – krajowymi i zagranicznymi. Dlatego na bieżąco społeczność akademicka dąży do rozszerzania i pogłębiania międzynarodowej współpracy dydaktyczno- badawczej z ośrodkami akademickimi nie tylko z obszaru Unii Europejskiej, ale także z krajów pozaeuropejskich. Bez tej współpracy nie byłoby możliwe osiągnięcie sukcesu naukowego oraz wysokiej jakości kształcenia.
Bez współpracy z innymi ośrodkami, w tym weterynaryjnymi, w kraju i za granicą, w dziedzinie przedmiotowych nauk oraz uczestniczenie w przedsięwzięciach, których celem jest wspólne podejmowanie działań obejmujących badania naukowe i prace rozwojowe oraz prowadzenie działalności innowacyjnej z wykorzystaniem badań naukowych, trudno znaleźć uzasadnienie dla powołania jednolitych studiów magisterskich na kierunku weterynaria na profilu praktycznym. Kierunek ten w szczególności uwzględnia sfery działalności specjalistycznej w sektorze żywnościowym i w sektorze zdrowia. W pełni odpowiada na potrzeby i oczekiwania społeczności lokalnych dotyczące zdrowia i nierozerwalnie z nim związanego bezpieczeństwa żywnościowego. Istotnym zatem jest, aby właśnie tutaj, na terenie Polski południowej, kształcenie w zakresie weterynarii było dostępne dla przyszłych kadr naukowych i zawodowych.
Ważnym dla Uczelni jest dążenie, aby poprzez kształcenie na jednolitych studiach magisterskich na kierunku weterynaria na profilu praktycznym wprowadzić na rynek pracy absolwentów, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, nie tylko w Polsce, ale i w krajach Unii Europejskiej. Koncepcja kształcenia na kierunku weterynaria spełnia wymagania określone w ustawie o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawie o Inspekcji Weterynaryjnej oraz w prawie Unii Europejskiej. Zasadniczym celem jest, aby absolwent posiadał niezbędną wiedzę praktyczną potrzebną do wykonywania czynności związanych z profilaktyką, terapią zwierząt, potrafił podejmować właściwe działania w przypadku stwierdzenia groźnych chorób czy epidemii zagrażających ludzkiemu życiu. Ten aspekt poszanowania dla życia i zdrowia w rozwijającej się rzeczywistości wpisuje się w misję Uczelni i jest istotny, aby utrzymać ciągłość badań w dziedzinach ważnych dla dziedzictwa kulturowego, w duchu odpowiedzialności za idee humanizmu, wolności, tolerancji, respektowania norm etycznych oraz kreowania postaw otwartości na ludzi, wiedzę i świat.